Czasem zastanawiam się jak moje dzieci będą się dogadywać kiedy dorosną. Niektóre rodzeństwa stanowią dla siebie wsparcie w dorosłym życiu, szanują się i kochają, inne dla odmiany nie mają ze sobą kontaktu w ogóle bo absolutnie nie umieją tolerować swojej obecności.
Myślę , że w tej kwestii wiele zależy od rodziców i wychowania, czy dzieci będą taktowane tak samo, czy nie urodzi się w którymś z nich poczucie bycia gorszym, i konieczność rywalizacji o uczucia dorosłych. Czy nauczą się wzajemnego szacunku, i akceptacji, przecież przykład idzie z "góry".
Moje dzieciaki działają zrywami, są okresy w których naprawdę się nie lubią i czasy kiedy są najlepszymi kompanami. Niemniej jednak gdy przebywają oddzielenie zawsze myślą i pytają się o siebie.
Mam nadzieje , że kiedyś będą mogli na siebie liczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz